hunn
wéigedoen
intransitiv
1
wehtun schmerzen
faire mal (à) causer des douleurs (à)
to hurt to cause pain
doer causar dor (a)
d' Féiss 1 di mer esou wéi , 1 datt ech d' Schong 1 direkt muss ausdoen
et deet gutt wéi , 1 wann ee sech op d' Zong 1 bäisst!
2
wehtun verletzen körperlich
faire mal à blesser
to hurt to injure
magoar ferir fisicamente
looss dat Messer lass a gëff mir et, éier s de nach engem wéigedoen hues ! 1
d' Kand 1 kräischt, well et sech wéigedoen huet
3
wehtun verletzen seelisch
faire de la peine à blesser moralement
to hurt to distress, to upset
magoar melindrar ferir moralmente
et war net meng Absicht, der wéizedoe mat menger Bemierkung