sinn
intervenéiert
intransitiv
1
eingreifen einschreiten
intervenir s'interposer
to intervene to step in
intervir interpor-se
wann d' Demonstrante 1 friddlech bliwwe wieren, hätt d' Police 1 net missen intervenéieren
https://lod.lu/uploads/examples/OGG/fc/fca37fd11436ee1c6648f4d939ac8fdc.ogg
https://lod.lu/uploads/examples/AAC/fc/fca37fd11436ee1c6648f4d939ac8fdc.m4a
2
sich einschalten das Wort ergreifen
intervenir verbalement
to intervene to interrupt, to cut in
intervir verbalmente
ech konnt deenen Dommheeten net méi nolauschteren, ouni ze intervenéieren