sinn
kollabéiert
intransitiv
1
kollabieren eine Kreislaufschwäche erleiden
être victime d'un collapsus (cardiovasculaire)
to collapse from circulatory debility to lose consciousness
colapsar desfalecer
wéi hien aus der Sauna koum, ass e virun der Dier kollabéiert
https://lod.lu/uploads/examples/OGG/58/58b3649836bef5dea8ef0e0906d4a875.ogg
https://lod.lu/uploads/examples/AAC/58/58b3649836bef5dea8ef0e0906d4a875.m4a
2
zusammenfallen zusammenbrechen
s'effondrer s'écrouler
to collapse to break down
colapsar ruir
nodeems déi Rout Luuchten ausgefall sinn, ass de Verkéier am Stadzentrum kollabéiert
de Kommunismus huet kapituléiert, de Kapitalismus ass och amgaang ze kollabéieren , 1 wat bleift eis dann als System fir d' Zukunft? 1