hunn
rebelléiert
intransitiv
rebelléieren (géint)
rebellieren (gegen)
se rebeller (contre) s'insurger (contre)
to rebel (against)
rebelar-se (contra) revoltar-se (contra)
d' Studenten 1 hu géint den totalitäre Regimm an hirem Land rebelléiert
https://lod.lu/uploads/examples/OGG/ba/ba367c70ee12207f757b87185ff6d2cd.ogg
https://lod.lu/uploads/examples/AAC/ba/ba367c70ee12207f757b87185ff6d2cd.m4a
den Déif huet rebelléiert , 1 wéi d' Police 1 e wollt mathuelen
https://lod.lu/uploads/examples/OGG/e6/e66c2254e77ff4e3ad4c635cd0124e78.ogg
https://lod.lu/uploads/examples/AAC/e6/e66c2254e77ff4e3ad4c635cd0124e78.m4a
an der Pubertéit hunn ech einfach aus Prinzip rebelléiert
https://lod.lu/uploads/examples/OGG/0b/0b56ea4e8f3ef1fdc9adaea221fa0eb5.ogg
https://lod.lu/uploads/examples/AAC/0b/0b56ea4e8f3ef1fdc9adaea221fa0eb5.m4a
wann ech Austeren iessen, da rebelléiert mäi Mo
https://lod.lu/uploads/examples/OGG/45/45673f791fd588c0253ce571696bc485.ogg
https://lod.lu/uploads/examples/AAC/45/45673f791fd588c0253ce571696bc485.m4a